14/02/17

DE CONVERSA CON PAULINA CEREMUZYNSKA

Continuamos a xeira de entrevistas a galegas de adopción e agora tócalle a quenda á nosa visita máis recente e descuberta musical: Paulina Ceremuzynska.

Desde 3º A, Uxía Cancela e Carla prepararon esta entrevista coa musicóloga e investigadora medievalista do noso corpus cancioneiril que agora toca partillar con todas vós, visitantes ilustres deste blog didáctico.

Deixámosvos coas palabras de Paulina!


1. Onde vives actualmente?

En Santiago. É case a única cidade galega que non está destrozada en canto a paisaxe.

2. Cando foi a primeira vez que viñeches a Galiza?

Vin por primeira vez no 2000, aos Cursos de Galego para Estranxeiros, organizados pola USC.

3. Cal foi a túa primeira impresión de nós?

A xente pareceume moi amigable. Xente que non me coñecía de nada axudábame desinteresadamente. A hospitalidade paréceme una das cousas máis características e valiosas da sociedade galega.

4. Que botas en falta de Varsovia?

Sobre todo a vida cultural, teatros, concertos. O decididas e concretas que son as persoas. Nada desta inmobilidade de “ir tirando”, de “a ver que pasa” de “éche o que hai”. As casas ben construídas e quentes no inverno. O aprecio cara á cultura propia.

5. Cal é a túa lingua inicial?

A miña lingua materna é o polaco. Teño sorte de criarme e falar unha lingua que non está en perigo, que non é “cooficial”, que nunca tiven que poñer en dúbida.

6. Que outros idiomas falas?

A parte do polaco e galego, falo inglés, castelán, francés e ruso (explicando por se acaso, o ruso é en Polonia unha lingua estranxeira, aprendina nas clases como inglés). Tamén sei latín (pero non o falo), e polo galego entendo bastante ben o italiano, sobre todo escrito. E entendo perfectamente o portugués, tamén polo galego, claro.

7. Cando e onde aprendiches o galego?

Empecei apréndelo na Universidade de Varsovia, no lectorado de galego (en Polonia hai tres lectorados de galego, os outros están na Universidade de Cracovia e de Lublin). Cantaba as cantigas e por iso intereseime pola lingua, para poder cantar mellor este repertorio.

8. Resultouche moi dificultoso? 

Non, o galego obxectivamente non é unha lingua difícil. A gramática é doada, e na pronuncia o único difícil que ten son as vogais abertas e pechadas (custoume dous anos empezar a diferencialas!). Por exemplo o inglés é moito máis difícil e ten moitas máis vogais. O difícil do galego é entender a intención do que fala, o que quere dicir co que di. ;)

9. Desde cando interpretas profesionalmente o noso cancioneiro medieval galego?

Dende o ano 1998.

10. Que te levou a escoller este corpus musical?

A súa beleza. Foi un namoramento dende a primeira escoita. É o que ten a verdadeira arte. Namóraste.

11. Algunha vez te sentiches discriminada ao te expresares en galego?

Houbo intentos. Digo intentos, porque a xente sabe que son estranxeira, que son “estudiosa das cantigas”, que non son emigrante económica, e polo tanto élle moito máis difícil facelo. Tamén ao non ser o galego a miña lingua materna, non me sinto tan vulnerable como se me discriminaran por falar en polaco. Pero si houbo algunas situacións que me molestaron moito, foi cando veu miña nai a visitarme. Facendo compra empezamos a falar cunha persoa que nos atendía e miña nai, querendo ser amable con ela, intentou dicirlle unha cousa sinxela en galego (ou sexa, falarlle na súa lingua!). Esta persoa nisto dime de repente: “pero muller, apréndelle castelán, que lle vas aprender galego!”. Ou sexa, tratou á miña nai como unha persoa que non se sabe valer nin decidir por si mesma, que supostamente non ten educación. Nunca máis volvimos a este comercio, miña nai e eu enfadámonos moito. Despreciar a lingua propia parécenos cousa de ignorancia e de falta de cultura. É un prexuízo daniño que seguen os ignorantes, como cando a xente pensaba que ser zurdo ou ter pel negra era cousa do demo.

12. Que significa para ti o galego?

Sodes vós, se non existe, deixaredes de existir como pobo.

13. Como ves a nosa lingua na actualidade?

Se non se fala, desaparece.




4 comentarios:

  1. Que boa pinta ten esa actividade con Paulina Ceremuzynska! Parabéns, Mercedes! Se cadra, para o curso que vén, poderiamos intentar contactar con ela desde o Fogar para que se animase a un encontro cos nosos rapaces.
    Xa falaremos.
    Un saúdo
    Carlos

    ResponderEliminar
  2. Que boa pinta ten esa actividade con Paulina Ceremuzynska! Parabéns, Mercedes! Se cadra, para o curso que vén, poderiamos intentar contactar con ela desde o Fogar para que se animase a un encontro cos nosos rapaces.
    Xa falaremos.
    Un saúdo
    Carlos

    ResponderEliminar
  3. Foi estupenda!!! Altamente recomendada!!! Imperdíbel!!!

    Saúdos tamén para ti.

    Mercedes

    ResponderEliminar
  4. Imos con moitos prexuízos, tamén. Paulina deume clase hai anos, e o primeiro día de aula eu faleille castelán porque sabía que era polaca e intuín que non sabería galego. Cando me falou nese galego tan correcto e fluído caín na conta do meu prexuízo. É incrible, sempre a poño como exemplo.

    ResponderEliminar

DESPEDIDA